Pierwsza pomoc w nagłych urazach

1.Oparzenia
- termiczne

Schłodzenie powierzchni oparzonej - zimną wodą z kranu - ogranicza penetrację skutków działania wysokiej temperatury

nigdy nie stosuj różnych wynalazków w aerozolach , nieznanych maści i tym podobne !
po oparzeniu i stosowaniu zimnej wody zabezpiecz oparzone miejsce tylko jałowym opatrunkiem.
nigdy nie bądź lepszy od chirurga,
wszelkie inne domowe sposoby tylko pogłębiają oparzenia
- chemiczne- na oparzenia chemiczne również jest wskazana bieżąca woda , niezależnie od tego czy to jest kwas czy zasada (woda spłukuje i rozcieńcza daną substancję chemiczną, hamując szkodliwe działanie danej substancji na skórę lub sluzówkę). Niezależnie od od tych czynności można zastosować w odwrotnej kolejności na kwas łagodny roztwór zasady ,natomiast na zasadę łagodny kwas np ocet, kwas borny itd. W/w przedstawione proste sposoby postępowania w oparzeniach nie usprawiedliwiają od konieczności udania się do specjalisty. Jest to prosta pomoc przedmedyczna ,która na pewno ograniczy szkodliwe skutki działania wysokiej temperatury czy substancji chemicznej.

2. Odmrożenia: występują w trzech stopniach, tj. od lekkich do ciężkich. Lekkie odmrożenia charakteryzują się uczuciem palenia i kłucia w miejscu odmrożonym, blednięciem skóry i utrata czucia. W tym celu należy zastosować ciepłe (nigdy gorące) kąpiele i ostrożnie rozcierać miejsca sucha reka. Nie wolno rozcierać brudnymi szmatami lub śniegiem. Przy odmrożeniach II-stopnia, miejsca odmrożenia są ciemno czerwone lub sine,tworzą się pęcherze wypełnione przeźroczystym lub lekko krwistym płynem. Nie należy moczyć ani rozcierać odmrożonych miejsc, ani przekłuwać pęcherzy. Odmrożenie III-go stopnia SA czerwono sine lub fioletowe i następuje obumarcie skóry, pozbawienie czucia i silny ból. W tym celu należy ogrzać chorego i podać leki przeciwbólowe oraz okryć miejsca odmrożenia jałowym opatrunkiem i szybko przewieźć do szpitala.

3. Urazy naczyń: W przypadku uszkodzeń dużych naczyń zlokalizowanych na kończynach, nigdy nie wolno stosować żadnych opasek, kręgielców powyżej zranienia ,ponieważ może takie postępowanie doprowadzić do niedokrwienia kończyny i nieraz do amputacji, natomiast w przypadku zranienia naczynia żylnego, wręcz nasilić krwawienie. Dlatego przy aktualnym stanie wiedzy najlepszym postępowaniem jest założenie opatrunku uciskowego na samą ranę oczywiście do czasu uzyskania fachowej pomocy. W miejsce rany należy włożyć zwiniętą gazę i zawinąć bandażem. Przytrzymanie krwawiącego naczynia palcem nieraz ratuje życie.

4. Urazy kończyn/złamania, zwichnięcia, skręcenia: W przypadku zwichnięcia lub złamania z przemieszczeniem absolutnie nie należy samemu reponować "nastawiać" takich obrażeń. Próba repozycji bez fachowej wiedzy może spowodować uszkodzenie naczynia lub nerwu ,splotu nerwów ,a ostatecznie trwałe kalectwo-amputacja, bezwład. A więc co trzeba zrobić gdy widzimy zniekształconą kończynę po urazie? Podstawowa zasada to unieruchomienie w takiej pozycji w jakiej jest ustawiona kończyna. Unieruchomić można np: podwieszając kończynę na temblaku ,bądź poprzez obłożenie kończyny łupkami, mogą to być gałęzie ,patyki itp oraz owinięcie kończyny bandażem. W przypadku złamań kończyny dolnej stabilizatorem może być druga kończyna-wystarczy chorą kończynę przywiązać do drugiej.

5. Napad padaczkowy: epilepsja objawia się silnymi drgawkami, utrata przytomności, piana na ustach, samowolnym oddaniem moczu. Chorego położyć na wznak, podłożyć pod głowę koc, między żeby wsunąć wałeczek z chusteczki lub ręcznika, rozluźnić ubranie i po napadzie pozostawić w spokoju.

6. Udar cieplny: występuje w pomieszczeniach o bardzo wysokiej temperaturze i dużej wilgotności. tj. powyżej 40 st. C i wilgotności 75%.W tych warunkach następuje zamroczenie. Utrata przytomności, nadmierne pocenie, przyśpieszone oddychanie, wargi lekko sine, kończyny chłodne, słabo wypełnione tętno, mięśnie zwiotczałe i inne dolegliwości. W celu pomocy chorego należy wynieść z pomieszczenia, na głowę położyć zimny kompres lub lud, podać chłodne płyny, krople nasercowe (kardiamid), zastosować w razie bezdechu sztuczne oddychanie do momentu, kiedy chory zacznie sam oddychać. Chorego należy przewieźć do szpitala.

7. Porażenie prądem elektrycznym: porażonego należy szybko usunąć spod działania prądu, wyłączyć energię poprzez wyłączenie i wykręcenie wszystkich bezpieczników. Ratujący powinien być odizolowany od ziemi i mieć założone rękawice gumowe, bądź suche rękawice wełniane i stać na izolacyjnej podłodze (podkładce gumowej, na szkle, na suchej płycie drewnianej), w butach gumowych. Porażonemu należy zastosować sztuczne oddychanie z dala od miejsca porażenia na twardej i suchej podłodze, rozluźnić ubranie pod szyja, trzymać w ciepłym otoczeniu i zabezpieczyć przed utrata ciepła . Pomoc tę stosuje się przy prądzie niskim tj250V lub niższym. Prąd o napięciu powyżej 250 V wyłącza tylko elektryk i pomocy udzielają osoby odpowiednio przeszkolone. Porażonych szybko należy przewieźć do szpitala.Jeżeli stwierdzimy że pacjent jest nieprzytomny wówczas prowadzimy akcję reanimacyjną do czasu przyjazdu pogotowia.